nokkur umhugsunarverð atriði í sambandi við umgengni kvenna og karla

Það eru nokkur atriði sem ég held að Jón Steinar Gunnlaugsson og aðrir sem koma nálægt kynferðisbrotamálum ættu að hugsa vel um:

Er það eðlilegur hugsanagangur
1) að karl sem fer inn á salerni með bláókunnri konu sé með því ekki að taka neina áhættu en það teljist stórhættulegt fyrir konu að fara inn á salerni með bláókunnugum manni.

2) Maður sem hefur samfarir við bláókunnuga konu án þess að fá frá henni skýrt samþykki sé ekki að taka neina áhættu en kona sem spyr ókunnugan mann spurningar (t.d. hvar er salernið á þessu hóteli) sé að taka gríðarlega áhættu)

3) Kona sem ráðist er á og missir máttinn í áfalli hefur engan rétt gagnvart kynferðisafbrotamanni en maður sem telur konu hafa litið sig hýru auga á rétt á að hafa við hana samfarir á sömu mínútu nema því aðeins ef hún gefur til kynna með handalögmálum að hún vilji það ekki

Þeir sem hafa bloggað/talað um að betra sé að 1000 nauðgarar sleppi við dóm heldur en að einn sé dæmdur saklaus eru greinilega á þeirri skoðun að þessi viðhorf séu eðlileg.

Þeir sem telja að maður eigi rétt á að stunda kynlíf með konu svo lengi sem hún lemur hann ekki af sér eða segir hátt og skýrt "Nei takk, sama og þegið" eru að mínu mati ekki sérlega þroskaðar manneskjur.

Þetta er sama viðhorfið og var viðhaft í sýknudómnum á prestinn á Selfossi; það á ekki að vera nein áhætta fólgin í því að karlmaður komi fram við konu á mjög ósiðlegan hátt og verður að passa það sérstaklega að vera nú ekki að bendla hann við kynferðisofbeldi. En konur verða nú alltaf að passa sig að fara ekki óvarlega nálægt körlum.

Hvar er sanngirnin í þessu. Eiga ekki bara konur að passa sig á körlum og karlar að passa sig á konum?

Þriggja ára fangelsi fyrir nauðgun

Athugasemdir

[Anna (IP-tala skráð) 4.12.2008 kl. 23:48]

Ég er að reyna að telja þessum vitleysing trú um nákvæmlega það sama og þú ert að segja. Forréttindi karls til að vera skeytingslaus um hegðun sína er víst meiri en réttur minn yfir líkama mínum. Engin krafa gerð á hann að taka tillit til annarra en ég þarf að taka tillit til þess hvenær sólahrings ég fer út, hvernig ég er klædd, hvort ég sé ölvuð, hvað ég segi, hvort ég óvart horfi framan í annað fólk og þar fram eftir götunum. Samræmi í kröfum er það eina sem ég bið um!

[Róbert (IP-tala skráð) 5.12.2008 kl. 00:14]

Maður veltir fyrir sér hvort Jón hafi sett sig í spor þessarar konu þegar hann hugsar svona vel til brotamannsins.  Hulda dóttir hans getur verið stolt af pabba gamla fyrir varnirnar sem hann slær um konur sem hafa orðið fyrir slíkri árás - þær verða aftur fyrir misnotkun þegar mál þeirra er tekið fyrir af svona dómurum. 

Jón 'éttann sjálfur´

[Marta Gunnarsdóttir, 5.12.2008 kl. 00:29]

Þessi færsla er fín, eins og hugur minn. Takk.